- - - ΑΨΕΣ Πυθαγόρας Πυθαγόρας ΑΕ Καρλόβασι ΑΟ Πολυκράτης samos samos samos Φοίνικας Διαγόρας Ραχών Ικαρίας samos samos samos samos samos samos samos ΑΣΣΑ Αναγέννηση

Κυριακή 13 Φεβρουαρίου 2022

Συνέντευξη με το Χιλιανό παίκτη του Κέρκη, Γκάμπριελ Αράγια/ An interview with Chilean Kerkis’s player, Gabriel Araya



Με ένα μεγάλο χαμόγελο να είναι ζωγραφισμένο πάντα στο πρόσωπο του ο Χιλιανός παίκτης του Κέρκη, Γκάμπριελ Αράγια, έχει κερδίσει τη συμπάθεια των συμπαικτών του και των φιλάθλων της σαμιώτικης ομάδας. Ο Γκάμπριελ μιλάει αποκλειστικά στο Samossport.gr για τη συμμετοχή του στην Εθνική Ομάδα της Χιλής, τις άγνωστες διακρίσεις του και ποιον προπονητή προτιμάει περισσότερο.

 

Θέλουμε να μάθουμε πράγματα για το Γκάμπριελ.

«Σχετικά με μένα. Είμαι ένας 26χρονος Χιλιανός. Έχω ζήσει σχεδόν όλη μου τη ζωή στη Χιλή. Πάντα λάτρευα τον αθλητισμό και κατά τη διάρκεια των σχολικών χρόνων μου ασχολιόμουν με διάφορα αθλήματα συμπεριλαμβάνοντας το βόλεϊ. Ήξερα ότι ήθελα να παίζω επαγγελματικά, αλλά στη Χιλή επειδή εμείς δεν έχουμε επαγγελματική Λίγκα αποφάσισα, αρχικά, να σπουδάσω φυσιοθεραπεία στο πανεπιστήμιο. Αλλά πρέπει να πω ότι το να κάνεις δυο πράγματα ταυτόχρονα ήταν μια από τις δυσκολότερες στιγμές στη ζωή μου. Δεν είχα το χρόνο να κάνω τίποτα άλλο. Ούτε να κοιμηθώ αρκετά. Η οικογένεια και οι φίλοι μου ήταν το στήριγμα μου. Επίσης, είχα την ευκαιρία να μετακομίσω στον Καναδά για ένα χρόνο, έπαιξα βόλεϊ και έμαθα τη γαλλική γλώσσα εκεί.»

Στη Χιλή, την πατρίδα σου, αγωνίστηκες με την εθνική ομάδα βόλεϊ. Πώς επιλέχθηκες; Πώς ήταν η εμπειρία αυτή;

«Με κάλεσαν προσωπικά στο χαμηλότερο τμήμα της εθνικής ομάδας στην ηλικία των 11. Το πρώτο κριτήριο τους ήταν το ύψος γιατί κανένας από εμάς δεν ήταν πραγματικά καλός παίκτης. Έμαθα σχεδόν τα πάντα από αυτά που ξέρω χάρις την εθνική ομάδα. Με τους τότε συμπαίκτες μου κάναμε μια υπέροχη ομάδα και πολλοί από εμάς διατηρήσαμε να παίζουμε μαζί ή τουλάχιστον να έχουμε μια επαφή.»

Διάβασα ότι έχεις δύο διακρίσεις. “Best middleblocker” of South America Championship 2019 και “Best middleblocker” of Pan America Cup U21 2015. Πες μας για αυτούς τους τίτλους.

«Είμαι πολύ περήφανος για αυτές τις διακρίσεις, αλλά δεν τις περίμενα. Εμείς πάντα παίζαμε εναντίον κάποιων εκ των καλυτέρων παικτών του κόσμου, όπως, Βραζιλιάνους, Αργεντινούς και Βενεζουελάνους παίκτες, που βιοπορίζονται από το βόλεϊ και παίζουν στις καλύτερες Λίγκα».




Πώς αποδέχτηκες την πρόταση να αγωνιστείς με τον Κέρκη;

«Την τελευταία χρονιά με το που ολοκλήρωσα τις σπουδές μου, είχα την ευκαιρία να δουλέψω ως φυσιοθεραπευτής ή να προσπαθήσω να παίξω βόλεϊ σε επαγγελματικό επίπεδο. Έτσι ξεκίνησα να λαμβάνω προτάσεις από δυο πλευρές, αλλά η ιδέα να παίζω στην Ελλάδα και να μένω στην Αθήνα όπου κυριαρχεί μια διαφορετική κουλτούρα, το οποίο συμπεριλήθηκε στην πρόκληση της ομάδας, με έπεισε να αρπάξω αυτή την ευκαιρία.»

Τι γνώριζες για την Ελλάδα πριν μετακομίσεις στη χώρα μας;

«Δεν ήξερα πολλά για τη χώρα. Ήξερα ότι η Α1 ήταν πολύ ανταγωνιστική. Εκτός από την ιστορία και κάποια τουριστικά αξιοθέατα δεν ήξερα πολλά.»

Πώς σου φαίνεται η ζωή στην Ελλάδα; Τι σου αρέσει πιο πολύ;

«Μου αρέσει η παραμονή μου εδώ. Συνηθίζω να τρέχω παντού, αλλά εδώ έχω δώσει χρόνο στον εαυτό μου να παίξω, να ξεκουραστώ και να μελετήσω καθώς το σώμα μου το χρειάζεται. Αυτό που μου αρέσει περισσότερο είναι πόσο φιλικοί είναι όλοι.»

Εντοπίζεις διαφορές μεταξύ του ελληνικού και του χιλιανού βόλεϊ;

«Ναι, το στυλ του βόλεϊ διαφέρει. Αισθάνομαι ότι εδώ προσπαθούν να παίξουν γρήγορα με τους εξωτερικούς επιθετικούς αντί να προσπαθούν να κοροϊδεύουν το μέσο μπλόκερ.»




Η ομάδα σας άλλαξε δυο προπονητές. Πώς ήταν αυτή η εμπειρία; Προσαρμόστηκες εύκολα στην αλλαγή;

«Αλλάξαμε προπονητή δύο φορές και αισθάνομαι ότι και οι δυο έχουν ένα διαφορετικό στυλ στις προπονήσεις και τους αγώνες. Πιστεύω ότι προσαρμόστηκα περισσότερο στο στυλ του Αντώνη Παπαδόπουλου. Είμαι χαρούμενος με όλα τα νέα πράγματα που μαθαίνω εδώ.»

Θα μοιραστείς μαζί μας την ωραιότερη ανάμνησή σου από αγώνα τόσο στην Χιλή όσο και στην Ελλάδα;

«Η καλύτερη ανάμνηση που έχω είναι από το 2012 όταν ήμουν στον πάγκο γιατί είχα γυρίσει τον αστράγαλο μου κατά τη διάρκεια του τουρνουά. Κερδίσαμε εναντίον της Βνεζουέλας τον τίτλο του “Worldcup U19” στο Μεξικό. Και εδώ θυμάμαι ήταν ο πρώτο αγώνας στη Σάμο με όλο το κοινό, φωνές και στήριξη στο παιχνίδι. Το απήλαυσα πραγματικά.»

Ελευθερία Γερολύμου, δημοσιογράφος

Φωτογραφίες

 

You can read the interview of Gabriel Araya in English.

An interview with Chilean Kerkis’s player, Gabriel Araya

The Chilean volleyball player of Kerkis, Gabriel Araya, who has always a big smile in his face, is well-loved by his playmates and Kerkis’ s fans. Gabriel gave an interview in our site Samossport.gr for his participation in Nation Team of Chile, his unknown awards and which coach he prefers to work.

 

We are pleased to meet you Gabriel. Tell us about your life.

“About me. Well, I’m a 26 years old Chilean. I’ve lived almost my whole life in Chile. I always liked sports, during school I made a bunch of them, even when I started playing volleyball. I knew I wanted to play professional but because in Chile we don’t have a professional league, I decided to study Physiotherapy at the University first. But I have to say that doing both things at the same time was one the most difficult experience at my life. I hadn’t the time to do anything else. Not even to sleep enough. My family and friends were my key support. I also had the chance to go to Canada for a year and play volleyball and learn French over there.”

In Chile, you played for the national volley team. How had you been selected to be member? How was this experience?

“I got in the national team 11 years ago, when made a general call for the lower divisions. The first filter they did was the high because none of us was a really good player. I learnt almost everything I know with them at the national team.With this generation we made a really nice group and many of us keep playing together or at least keep in touch.”

I read that you have received two awards. “Best middleblocker” of South America Championship 2019 and “Best middleblocker” of Pan America Cup U21 2015. Tell us about these two titles.

“I’m very proud of those prices, but I didn’t expect them. We always play against some of the best players of the world, like Brazilian, Argentinean and Venezuelan players who lives from Volleyball and play on the best leagues.”

How did you accept the proposal of Kerkis?

“Last year right after I finished my studies, I had the chance to start working as a therapist or try to play volleyball professionally. So I started to receive offers from the two parts, but the idea of playing in Greece and stay in Athens that is a whole different culture added to the challenge from the team, made me take this opportunity.”

What did you know about Greece before you moved to our country?

“I didn’t know a lot of the country. I knew that the first league was very competitive but outside of the history and some touristic places. Not very much.”

How is life in Greece? What do you like most about moving here?

“I really like my time here. I was used to have to run everywhere, but here I have given myself the time to play, rest and study as my body needs it. What i like the most of here is how  friendly is everyone.”

Are there differences between Greek and Chilean volley?

“Yes, the style of volleyball is different I feel like here they try to play fast with the outside hitters instead of trying to fool the midblocker.”

Your team has changed a coach twice. How was this change? Have you adjusted to this change?

“We changed coach once, and I feel like both coaches have a different style at practice and matches, and I think I adapted better to the second style. I’m very happy with all the new things I’m learning here.”

Tell us about your most memorable moment from a game in Chile and one in Greece.

 “The best memory I have is from 2012, where I was in the bench because I twisted my ankle during that tournament, but we won against Venezuela the qualification to the World Cup U19 in Mexico. And here I think it was the first game in Samos, with all the crowd, noise and support during the match. I really enjoyed it.”

Eleftheria Gerolymou, journalist

 

Δεν υπάρχουν σχόλια: