Σχόλιο για τον αγώνα Βόλεϊ Νεανίδων Αναγέννησης Σάμου-Ικάρου Ικαρίας

"Με το παρόν κείμενο θα ήθελα να σχολιάσω όσα συνέβησαν το Σάββατο 19/02/22 στο κλειστό γήπεδο μπάσκετ Καρλοβάσου, στον αγώνα βόλεϊ Νεανίδων, μεταξύ των ομάδων Αναγέννησης Σάμου και ΠΑΣ Ίκαρου Ικαρίας.

Για τον αγώνα αυτόν, η ομάδα της Ικαρίας ταξίδεψε από Άγιο προς Εύδηλο , από κει με το βραδινό πλοίο  της γραμμής για Βαθύ και τέλος την άλλη μέρα με πούλμαν για το Καρλόβασι.

Μαζί και η κόρη μου που συμμετέχει φέτος, κι ευτυχώς για κείνη στον συγκεκριμένο παιχνίδι ήταν στον πάγκο.

Παρόλα αυτά, ξεκίνησε με μεγάλη χαρά κι ανυπομονησία απ' την Ικαρία, γιατί για μας η συμμετοχή στα ομαδικά αθλήματα σημαίνει πολλά παραπάνω απ' όσα η ενασχόληση με τον αθλητισμό γενικά, και τα οφέλη του.

Σημαίνει ότι οι αθλήτριες/αθλητές, ειδικά στις νεαρές αυτές ηλικίες, θα γνωρίσουν κόσμο, θα μάθουν τι εστί πειθαρχία, συνεργασία κι ευγενής άμιλλα, τι είναι το fair play, θα δουν άλλα μέρη και θα κάνουν νέες γνωριμίες που κάποιες ίσως εξελιχθούν σε φιλίες για μια ζωή. Αυτό μάθαμε τα χρόνια που και τα μεγαλύτερα παιδιά μας ταξίδευαν ή υποδέχονταν στην Ικαρία ομάδες από αλλά νησιά για να παίξουν. Αυτό είναι άλλωστε ένας αγώνας βόλεϊ ή μπάσκετ, τουλάχιστον στα τοπικά μας πρωταθλήματα και ειδικά στις μικρές ηλικιακά κατηγορίες παιχνίδι.

Δυστυχώς για τα παιδιά που συμμετέχουν όμως, δεν το αντιλαμβάνονται όλοι με αυτόν τον τρόπο.

Έτσι, ενώ τα παιδιά μας ήταν φιλοξενούμενα, η εξέδρα στον συγκεκριμένο αγώνα ήταν επιεικώς απαράδεκτη. Ενήλικες που υποστήριξαν την ομάδα της Αναγέννησης γιουχάροντας, προσπαθώντας με κάθε τρόπο να αποσυντονίσουν τα ήδη κουρασμένα από το ταξίδι παιδιά και φωνάζοντας ακόμη και προσβλητικά επίθετα σχεδόν σε όλη την διάρκεια του αγώνα. Στα εφηβάκια των 14, 15 και 16 χρόνων. Και χωρίς καμία αντίδραση, από τους διαιτητές, τους έφορους, τους προπονητές έστω της ομάδας που υποστήριζαν. Θλιβερό.

Θέλω λοιπόν να πω στον κόσμο του αθλητισμού στην Σάμο, και όλο τον νομό μας:

Τα κορίτσια του Ικάρου μπορεί να σοκαρίστηκαν, να έκλαψαν, να ένοιωσαν προσβεβλημένα και ανεπιθύμητα στο γήπεδο, η συμπεριφορά των γονιών αυτών όμως ήταν ένα μάθημα. Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ευγενικοί, φιλόξενοι, ανοιχτόμυαλοι. Στις εξέδρες δεν είναι όλοι φίλαθλοι, και δεν πάνε όλοι να καμαρώσουν τα νιάτα που αθλούνται. Πρέπει όπως φαίνεται, πηγαίνοντας να παίξουν, να είναι προετοιμασμένα και ψυχολογικά, ώστε να αντιμετωπίσουν τέτοιου είδους συμπεριφορές.

Οι αθλήτριες όμως της Αναγέννησης, αλλά και κάθε ομάδας, των οποίων οι συγγενείς, φίλοι κλπ, με την ανοχή των παραγόντων φέρονται μ' αυτόν τον τρόπο στα γήπεδα - στις μικρές ειδικά κατηγορίες, το ξανατονίζω - τι μάθημα παίρνουν ; Τι συμπεριφορά θα έχουν αργότερα ως ενήλικες φίλαθλοι ή αθλητές, έφοροι, διαιτητές κλπ;

Προσωπικά ως γονιός ντρέπομαι για λογαριασμό των συγκεκριμένων "φιλάθλων'" και περιμένω απ' όλους όσους έχουν οποιαδήποτε σχέση με τον αθλητισμό, να παίρνουν θέση και να καταδικάζουν άμεσα οποιαδήποτε προσβλητική, απαξιωτική συμπεριφορά μέσα στα γήπεδα.

Τα τοπικά μας πρωταθλήματα άλλον σκοπό πρέπει να υπηρετούν, όχι την εκτόνωση του οποίου προβληματικού απωθημένου των ενηλίκων πάνω στα παιδιά.

Με εκτίμηση,
Δέσποινα Γλαρου"

Το SamosSport.gr. επικοινώνησε και με την άλλη πλευρά η οποία μας απάντησε κατηγορηματικά ότι, δεν υπήρχαν γονείς από την πλευρά της Αναγέννησης στο γήπεδο. Μόνο μια κυρία που οδηγούσε το Βαν - μεταφοράς της ομάδας.

SamosSport. gr