Ένα νεαρό κορίτσι από την Σάμο που έχοντας ως μοναδική αποσκευή την αγάπη της για το ποδόσφαιρο καταφέρνει να υπερβεί όλα τα ''εμπόδια'' και να διακριθεί στο χώρο του γυναικείου ποδοσφαίρου τόσο εντός όσο και εκτός Σάμου.
Σαν από παραμύθι βγαλμένη η ζωή της Μελίνας θα μπορούσε να γίνει ένα αφήγημα για τη σημασία κατάκτησης των ονείρων της ''στρογγυλής Θεάς''.
Αφήνοντας στην άκρη τη χρυσόσκονη της ιστορίας του πατέρα της Χρήστο Μαλλέ με τις λαμπερές κατακτήσεις που ούτως ή άλλως έλκουν τα φώτα της δημοσιότητας, θεώρησα πως είναι πιο ουσιαστικό για την ΜΕΛΙΝΑ μέσα από τη συζήτησή μας να φωτίσουμε τις αθέατες πλευρές αυτής της ποδοσφαιρικής της, διαδρομής...!
1)Μελίνα Πως μπήκε το ποδόσφαιρο στη ζωή σου;
Το ποδόσφαιρο μπήκε στην ζωή μου σχετικά νωρίς όταν ήμουν μόλις 6 χρονών. Λόγου του πατέρα μου, Χρήστου Μαλλέ, που είχε τις ακαδημίες 5χ5 του ΑΟΣ και με έπαιρνε πάντα στο γήπεδο για προπονήσεις αλλά και πιο παλιά ως μικρή θεατής όταν αγωνιζόταν ο ίδιος στην ομάδα του Πολυκράτη.
2) Τι ήταν αυτό που σε κέρδισε στο συγκεκριμένο άθλημα; Σαν από παραμύθι βγαλμένη η ζωή της Μελίνας θα μπορούσε να γίνει ένα αφήγημα για τη σημασία κατάκτησης των ονείρων της ''στρογγυλής Θεάς''.
Αφήνοντας στην άκρη τη χρυσόσκονη της ιστορίας του πατέρα της Χρήστο Μαλλέ με τις λαμπερές κατακτήσεις που ούτως ή άλλως έλκουν τα φώτα της δημοσιότητας, θεώρησα πως είναι πιο ουσιαστικό για την ΜΕΛΙΝΑ μέσα από τη συζήτησή μας να φωτίσουμε τις αθέατες πλευρές αυτής της ποδοσφαιρικής της, διαδρομής...!
Το ποδόσφαιρο μπήκε στην ζωή μου σχετικά νωρίς όταν ήμουν μόλις 6 χρονών. Λόγου του πατέρα μου, Χρήστου Μαλλέ, που είχε τις ακαδημίες 5χ5 του ΑΟΣ και με έπαιρνε πάντα στο γήπεδο για προπονήσεις αλλά και πιο παλιά ως μικρή θεατής όταν αγωνιζόταν ο ίδιος στην ομάδα του Πολυκράτη.
Στο ποδόσφαιρο με τράβηξε το γεγονός πως είναι ομαδικό άθλημα και είναι κάτι πιο ασυνήθιστο για κορίτσι! πόσο μάλλον στο νησί μας. Μου άρεσε να παίζω να συναγωνίζομαι και να ανταγωνίζομαι με τα αγόρια, το έβρισκα και το βρίσκω πιο ενδιαφέρον.
3) Είναι πιο δύσκολο το γυναικείο ποδόσφαιρο;
Πιο δύσκολο ή πιο εύκολο είναι δυο υποκειμενικές έννοιες, θεωρώ το γυναικείο ποδόσφαιρο πιο εύκολο για να διακριθεί κανείς αλλά και πιο δύσκολο καθώς είναι ακόμα στην γέννηση του.
4) Πως είναι η Μελίνα εντός και πως εκτός γηπέδου;
Η Μελίνα εντός και εκτός γηπέδου είναι πιστεύω ίδια, είναι δίκαιη, αγωνίζεται για τους δικούς της είναι μια δυνατή προσωπικότητα που έχει πολλά να δώσει με κάποιες ελλείψεις ωστόσο στην αυτοπεποίθηση της. Αναγνωρίζει και σέβεται πάντα τον αντίπαλο της και είναι σταθερή στις επιδόσεις της.
5) Ποιος αγώνας έχει τυπωθεί περισσότερο στη μνήμη σου; Αγώνας που μου έχει μείνει περισσότερο είναι ο πρώτος μου αγώνας με γυναικεία ομάδα τον Ιανουάριο του 2016 αλλά και ο φετινός μας αγώνας στην Κρήτη με την πολύ καλή ομάδα του Εργοτέλη.
6) Έχεις την ανάγκη να βλέπεις αγαπημένα σου πρόσωπα στις κερκίδες; Σαφώς και έχω την ανάγκη να έχω δικούς μου στην κερκίδα για λόγους εμψύχωσης αλλά για μένα ο σημαντικότερος άνθρωπος στην κερκίδα είναι ο πατέρας μου καθώς είναι και προπονητής μου και με παρακολουθεί από την πρώτη μου πάσα στο γήπεδο και έτσι νιώθω πιο σίγουρη και έχω την ανάγκη να του δείξω πόσο άλλαξα προς το καλύτερο από τότε.
7) Ποιος είναι ο αγαπημένος σου ποδοσφαιριστής; Αγαπημένο ποδοσφαιριστή δεν έχω να πω την αλήθεια αλλά θαυμάζω τον Μέσσι που παρ' όλες τις δυσκολίες που είχε κατάφερε λόγου και του ταλέντου του να γίνει ο καλύτερος παίχτης του κόσμου. 8) Αφήνοντας στην άκρη το προπονητικό κομμάτι με ποιους άλλους τρόπους προσπαθείς να εξελίσσεσαι; Πέρα από τις προπονήσεις, τομείς εξέλιξης είναι το σχολείο, η οικογένειά μου, οι φίλοι μου και φυσικά τα ταξίδια που κάνω για να διευρύνω τους ορίζοντες μου. 9) Πόσο άλλαξε η ζωή σου από τη στιγμή που κλότσησες τη μπάλα μέχρι σήμερα; Η ζωή μου πιστεύω άλλαξε πολύ καθώς κατάλαβα πως μπορώ να κάνω κάτι που κάποιες άλλες δεν μπορούν, να παίξω ποδόσφαιρο. Φυσικά σε αυτό συμβάλλει και το DNA του μπαμπά. Με το ποδόσφαιρο η ζωή μου έχει γίνει πιο ευχάριστη αλλά και ξεχωριστή καθώς και πιο πλούσια από τα ταξίδια και τις εμπειρίες που έχω. 10) Ποιοι ήταν οι πιο σημαντικοί σταθμοί στην ποδοσφαιρική σου πορεία; Σημαντικός σταθμός θα έλεγα ήταν το γεγονός που σταμάτησα να αγωνίζομαι πια με αγόρια αλλά έπρεπε να βρω μια γυναικεία ομάδα και ευτυχώς υπήρχε ο Διαγόρας. Αλλά και η κλίση και η προπόνηση στην εθνική ομάδα.
11) Πως αισθάνεσαι που ανήκεις στο δυναμικό της Ομάδας Γυναικείου Ποδοσφαίρου του Διαγόρα Ικαρίας; Αισθάνομαι περηφάνια μπορώ να πω μιας και η ομάδα ότι έχει καταφέρει το έχει κάνει μόνη της και μέσα σε 3 μόλις χρόνια κατάφερε να πάει Β εθνική. 12) Από που αντλείς δύναμη; Δύναμη μου δίνουν οι δικοί μου, φίλοι συμπαίκτες, οικογένεια, φίλαθλοι αλλά και η αγάπη και τα θέλω μου για το άθλημα.
13) Τι θυσίες απαιτεί αυτή η διαδρομή της αθλήτριας ποδοσφαιρικής ομάδας; Κατά την γνώμη μου απαιτούνται θυσίες ελεύθερου χρόνου Για προπονήσεις, μια αθλητική ζωή που θα προσέχεις τον εαυτό σου αλλά και σωστή διατροφή για καλύτερη απόδοση στο γήπεδο. Επίσης πρέπει να είσαι έτοιμος να δεχτείς φωνές, γκρίνια , παράπονα αλλά και να συμβιβαστείς σε έναν ρυθμό με άλλους, αλλά αυτό είναι το ίδιο σε κάθε άθλημα. Βασικότερο όμως θυσία είναι η θέση προτεραιοτήτων κάτι που δεν ευχαριστεί πάντα όλους.
14) Τι θα ήθελες να αλλάξεις στο ποδόσφαιρο; Θα ήθελα να αλλάξω το επίπεδο και την ποιότητα στο ποδόσφαιρο γιατί είναι πολύ χαμηλό.
15) Πως καταφέρνεις να συνδυάζεις τις σχολικές σου υποχρεώσεις με τις υψηλές επιδόσεις στο ποδόσφαιρο; Είναι ένα μιξ, ξέρω όλοι λένε πρώτα το σχολείο και μετά όλα τα άλλα, αλλά θεωρώ πως είμαστε σε μια ηλικία που πρέπει να ακολουθήσουμε αυτά που μας ευχαριστούν και αγαπάμε και αυτό για μένα είναι το ποδόσφαιρο. Φυσικά και δεν έχω παραμελήσει το σχολείο αλλά ο συνδυασμός αυτών απαιτεί αρκετό ζόρι πολλές φορές. 16) Η προσαρμογή σου στον Διαγόρα ήταν εύκολη; Αρκετά θα έλεγα καθώς όλες και όλοι με υποδέχτηκαν με τον καλύτερο τρόπο και εκτός από συμπαίχτριες είμαστε και φίλες.
17) Περιέγραψε μας μια συνηθισμένη μέρα σου στην προπόνηση. Πολλές φορές έχω διπλές ή τριπλές προπονήσεις (στίβο -παιδικό- αντρικό). Είναι αρκετά κουραστικές και η καθεμία απαιτεί κάτι διαφορετικό. Δουλεύω διαφορετικά πράγματα στην κάθε μια και αυτό το σύνολο με έχει οδηγήσει εδώ που είμαι και σε αυτά που μπορώ να κάνω τώρα. Το καλύτερο όμως στην προπόνηση είναι οι συμπαίκτες μου που τους αγαπώ και με αγαπάνε και υπάρχει ομόνοια. Και φυσικά τον κύριο Μαλλέ που για μένα δεν υπάρχει καλύτερος προπονητής.
18) Τι συναισθήματα σου γεννά η συμμετοχή σου στον βασικό κορμό της ομάδας του Διαγόρα; Συναισθήματα χαράς και έκπληξης θα έλεγα μιας και είναι μια γεμάτη θέληση ομάδα που παλεύει για όσα περισσότερα μπορεί. Είναι πράγματι μια πολύ δυνατή ψυχολογικά ομάδα και αξιαγάπητη.
19) Η πόρτα της Εθνικής ομάδας είναι στους στόχους της Μελίνας; και πόσο θα ήθελες να φοράς το εθνόσημο στο στήθος σου;!.
Εννοείται αυτό όπως και σε κάθε άλλη ποδοσφαιρίστρια πιστεύω. Θέλει πολύ ικανότητα, ψυχή και χαρακτήρα για να παίξεις στην εθνική. Και συγχαρητήρια σε όσες το έχουν καταφέρει.
Όλες οι φωτογραφίες έχουν σταλεί από την αθλήτρια Μελίνα Μαλλέ.
5) Ποιος αγώνας έχει τυπωθεί περισσότερο στη μνήμη σου; Αγώνας που μου έχει μείνει περισσότερο είναι ο πρώτος μου αγώνας με γυναικεία ομάδα τον Ιανουάριο του 2016 αλλά και ο φετινός μας αγώνας στην Κρήτη με την πολύ καλή ομάδα του Εργοτέλη.
6) Έχεις την ανάγκη να βλέπεις αγαπημένα σου πρόσωπα στις κερκίδες; Σαφώς και έχω την ανάγκη να έχω δικούς μου στην κερκίδα για λόγους εμψύχωσης αλλά για μένα ο σημαντικότερος άνθρωπος στην κερκίδα είναι ο πατέρας μου καθώς είναι και προπονητής μου και με παρακολουθεί από την πρώτη μου πάσα στο γήπεδο και έτσι νιώθω πιο σίγουρη και έχω την ανάγκη να του δείξω πόσο άλλαξα προς το καλύτερο από τότε.
7) Ποιος είναι ο αγαπημένος σου ποδοσφαιριστής; Αγαπημένο ποδοσφαιριστή δεν έχω να πω την αλήθεια αλλά θαυμάζω τον Μέσσι που παρ' όλες τις δυσκολίες που είχε κατάφερε λόγου και του ταλέντου του να γίνει ο καλύτερος παίχτης του κόσμου. 8) Αφήνοντας στην άκρη το προπονητικό κομμάτι με ποιους άλλους τρόπους προσπαθείς να εξελίσσεσαι; Πέρα από τις προπονήσεις, τομείς εξέλιξης είναι το σχολείο, η οικογένειά μου, οι φίλοι μου και φυσικά τα ταξίδια που κάνω για να διευρύνω τους ορίζοντες μου. 9) Πόσο άλλαξε η ζωή σου από τη στιγμή που κλότσησες τη μπάλα μέχρι σήμερα; Η ζωή μου πιστεύω άλλαξε πολύ καθώς κατάλαβα πως μπορώ να κάνω κάτι που κάποιες άλλες δεν μπορούν, να παίξω ποδόσφαιρο. Φυσικά σε αυτό συμβάλλει και το DNA του μπαμπά. Με το ποδόσφαιρο η ζωή μου έχει γίνει πιο ευχάριστη αλλά και ξεχωριστή καθώς και πιο πλούσια από τα ταξίδια και τις εμπειρίες που έχω. 10) Ποιοι ήταν οι πιο σημαντικοί σταθμοί στην ποδοσφαιρική σου πορεία; Σημαντικός σταθμός θα έλεγα ήταν το γεγονός που σταμάτησα να αγωνίζομαι πια με αγόρια αλλά έπρεπε να βρω μια γυναικεία ομάδα και ευτυχώς υπήρχε ο Διαγόρας. Αλλά και η κλίση και η προπόνηση στην εθνική ομάδα.
11) Πως αισθάνεσαι που ανήκεις στο δυναμικό της Ομάδας Γυναικείου Ποδοσφαίρου του Διαγόρα Ικαρίας; Αισθάνομαι περηφάνια μπορώ να πω μιας και η ομάδα ότι έχει καταφέρει το έχει κάνει μόνη της και μέσα σε 3 μόλις χρόνια κατάφερε να πάει Β εθνική. 12) Από που αντλείς δύναμη; Δύναμη μου δίνουν οι δικοί μου, φίλοι συμπαίκτες, οικογένεια, φίλαθλοι αλλά και η αγάπη και τα θέλω μου για το άθλημα.
13) Τι θυσίες απαιτεί αυτή η διαδρομή της αθλήτριας ποδοσφαιρικής ομάδας; Κατά την γνώμη μου απαιτούνται θυσίες ελεύθερου χρόνου Για προπονήσεις, μια αθλητική ζωή που θα προσέχεις τον εαυτό σου αλλά και σωστή διατροφή για καλύτερη απόδοση στο γήπεδο. Επίσης πρέπει να είσαι έτοιμος να δεχτείς φωνές, γκρίνια , παράπονα αλλά και να συμβιβαστείς σε έναν ρυθμό με άλλους, αλλά αυτό είναι το ίδιο σε κάθε άθλημα. Βασικότερο όμως θυσία είναι η θέση προτεραιοτήτων κάτι που δεν ευχαριστεί πάντα όλους.
14) Τι θα ήθελες να αλλάξεις στο ποδόσφαιρο; Θα ήθελα να αλλάξω το επίπεδο και την ποιότητα στο ποδόσφαιρο γιατί είναι πολύ χαμηλό.
15) Πως καταφέρνεις να συνδυάζεις τις σχολικές σου υποχρεώσεις με τις υψηλές επιδόσεις στο ποδόσφαιρο; Είναι ένα μιξ, ξέρω όλοι λένε πρώτα το σχολείο και μετά όλα τα άλλα, αλλά θεωρώ πως είμαστε σε μια ηλικία που πρέπει να ακολουθήσουμε αυτά που μας ευχαριστούν και αγαπάμε και αυτό για μένα είναι το ποδόσφαιρο. Φυσικά και δεν έχω παραμελήσει το σχολείο αλλά ο συνδυασμός αυτών απαιτεί αρκετό ζόρι πολλές φορές. 16) Η προσαρμογή σου στον Διαγόρα ήταν εύκολη; Αρκετά θα έλεγα καθώς όλες και όλοι με υποδέχτηκαν με τον καλύτερο τρόπο και εκτός από συμπαίχτριες είμαστε και φίλες.
17) Περιέγραψε μας μια συνηθισμένη μέρα σου στην προπόνηση. Πολλές φορές έχω διπλές ή τριπλές προπονήσεις (στίβο -παιδικό- αντρικό). Είναι αρκετά κουραστικές και η καθεμία απαιτεί κάτι διαφορετικό. Δουλεύω διαφορετικά πράγματα στην κάθε μια και αυτό το σύνολο με έχει οδηγήσει εδώ που είμαι και σε αυτά που μπορώ να κάνω τώρα. Το καλύτερο όμως στην προπόνηση είναι οι συμπαίκτες μου που τους αγαπώ και με αγαπάνε και υπάρχει ομόνοια. Και φυσικά τον κύριο Μαλλέ που για μένα δεν υπάρχει καλύτερος προπονητής.
18) Τι συναισθήματα σου γεννά η συμμετοχή σου στον βασικό κορμό της ομάδας του Διαγόρα; Συναισθήματα χαράς και έκπληξης θα έλεγα μιας και είναι μια γεμάτη θέληση ομάδα που παλεύει για όσα περισσότερα μπορεί. Είναι πράγματι μια πολύ δυνατή ψυχολογικά ομάδα και αξιαγάπητη.
19) Η πόρτα της Εθνικής ομάδας είναι στους στόχους της Μελίνας; και πόσο θα ήθελες να φοράς το εθνόσημο στο στήθος σου;!.
Εννοείται αυτό όπως και σε κάθε άλλη ποδοσφαιρίστρια πιστεύω. Θέλει πολύ ικανότητα, ψυχή και χαρακτήρα για να παίξεις στην εθνική. Και συγχαρητήρια σε όσες το έχουν καταφέρει.
Πηγή http://samos2000goal.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου